Skoro na long-playu potrafili zmieścić 22 utwory w 48 minut, to na siedmiocalowego singla bez problemu upchnęli cztery. Tytułowy Breadhead, w którym popowy zręb zostaje z czasem wyrżnięty w pień przez zardzewiałe gitarowe odjazdy, to kapitalny numer stworzony przez Noela Von Harmonsona, kiedyś muzyka Comets on Fire, a teraz (czy nadal, nie wiem) rozszerzającego Sic Alps do trio. Kończący singiel kower Can’t You See The Wailers (serio) to druga perełka i być może najbardziej absurdalny moment w historii zespołu. Co prawda minutowe, stonowane miniaturki nie sprawdzają się tutaj tak dobrze jak na płycie – jednak siła takich szkiców Sic Alps zależy od kontekstu – ale per saldo singiel i tak robi spore wrażenie. Zwłaszcza, że łącznie przewija się tu aż sześciu muzyków, w tym znany skądinąd Ty Segall na perkusji. Krótkie jest piękne.
[Piotr Lewandowski]