polecamy
Podziel się: twitterwykopblipfacebookdelicious
Makaya McCraven In the Moment

Makaya McCraven
In the Moment

Tytuł albumu trzydziestoczteroletniego perkusisty idealnie oddaje to, co się na nim znajduje. W “Slightest Right” słyszymy z resztą zapowiedź spontanicznych kompozycji i tego, że nikt nie wie, co zaraz się wydarzy. Takich kompozycji czy też godzin grania uzbierało się aż 48 godzin spośród 28 koncertów zagranych przez niemal rok. I to nie z byle kim, bo przez album Makaya McCraven w różnych konfiguracjach przewijają się postacie z Chicago, skąd wywodzi się wydawca, fascynująca oficyna International Anthem, dobrze znane jak m.in. Jeff Parker, Joshua Abrams czy Matt Ulery.

Wszyscy razem improwizowali na tyle długo, że McCraven, postanowił wybrać z koncertów to, co najciekawsze, aby stworzyć z tego zwięzły i wciągający materiał. I to się udało, bo słuchając In the Moment trudno nie odnieść wrażenia, że to doskonale zorganizowany skład, który w pełni się rozumie, nie trzyma tak mocno formy, a jednocześnie prowadzi otwarte zabawy z muzyką. Istotna jest tu przede wszystkim perkusja, za którą zasiadł lider, ale też zagrania basowe, gitarowe eskapady, wyróżniająca się tu i ówdzie trąbka czy wprowadzający pewną nutę nostalgii wibrafon. Na swój sposób jest to przywołanie metodologii cut&paste, chociaż nie w postaci wyboru kilkusekundowych sampli, ale wielominutowych partii materiału, które razem brzmią spójnie. Można byłoby spojrzeć na ten album przez zbiór nagrań koncertowych, ale jest na to zbyt dobry i kompletny. McCraven łapie chwilę, moment, zestawia ją z innymi i wstawia w nowy kontekst. Pokazuje jak wspaniałym owocem są spotkania z innymi muzykami, z którymi doskonale się rozumie. Z jednej strony wkracza na rejon jazzu, z drugiej perkusyjnym rytmom często blisko do hip hopu. Najważniejsze jednak że ta wieloosobowa orkiestra posklejana z różnych spotkań i odsłon, wspólnie buduje intrygującą formę, która ani chwilę nie nuży. Poza standardową wersją albumu, polecam też jego rozszerzoną edycję, żeby przekonać się że pomysłów i frapującego materiału naprawdę nie brakowało.

[Jakub Knera]