Mutant Goat to polsko-brytyjski duet artystki wizualnej Oli Kozioł i Andrew Dixona. Płyta Yonder (tzn. „tam”) przynosi muzykę, którą można określić rodzajem postapokaliptycznego, swobodnie improwizowanego folku. Wydawnictwo zostało oparte o dość radykalny minimalizm środków – biały śpiew oraz zelektryfikowany monostrunowiec „big stick”, zaprojektowanym przez Dixona.
Kontrast naturalnego, mocnego, niekiedy przeszywającego głosu Oli Kozioł z drone’owym, postindustrialnym brzmieniem instrumentu Dixona, robi doprawdy niesamowite wrażenie. Pierwotnemu, rytualnemu klimatowi tej płyty sprzyja blisko godzinna długość materiału, pozwala wejść w klimat. Yonder składa się z czterech części, a każda kolejna brzmi coraz bardziej niepokojąco, złowrogo, wręcz dramatycznie. Hipnotyczne, niskie, burdonowe tło tworzy doskonałą przestrzeń dla bardzo kreatywnej, abstrakcyjnej wokalnej improwizacji (trafnie określanej mianem "śpiewokrzyku"). Wysłuchanie tej oryginalnej płyty od początku do końca to doświadczenie z gatunku wyjątkowych, magnetycznych, pełnych niesamowitości i grozy. Być może największa siłą tego materiału jest jego prostota formalna, która poskutkowała podwójnie intensywną siłą rażenia. Osobliwy album, na pograniczu tradycji i daleko idącego, postcywilizacyjnego futuryzmu.
[Krzysztof Wójcik]