polecamy
Podziel się: twitterwykopblipfacebookdelicious
Marvin Barry

Marvin
Barry

Marvin, podobnie jak opisywani w tym numerze Papaye, są zafascynowani filtrowaniem muzyki rockowej, math rockowej i prog rockowej przez własne pomysły i inspiracje. W przeciwieństwie do kolegów z Nantes, ich zainteresowania są zdecydowanie bardziej nasycone brzmieniem hardrocka, zmiksowanego z elektronicznymi brzmieniami. Trio z Montpellier, podobnie jak opisywany w ubiegłym roku Electric Electric, wykorzystuje perkusję, gitary i brzmienie klawiszy, ale też wokal skrupulatnie poddawany zelektryfikowanym modyfikacjom. Ich kompozycje przyjmują piosenkowe formy, w których w ramach kilku minut przemycają masę pomysłów, motywów, zgrabnie łącząc wyszukane melodie z nawarstwieniem riffów i ciężkich uderzeń. Posmaku dodają im elektroniczne warstwy syntezatorów i efekty w tle, które figurują jak ornament, a jednocześnie poszerzają spektrum brzmieniowe tego zespołu. „Barry” czasem przytłacza mnogością idei i kumulacją pomysłów, ale z drugiej strony takie połączenie staromodnego AC/DC z bardziej ekstrawaganckim Trans AM brzmi całkiem ciekawie.

[Jakub Knera]