Podziel się:

Tu Fawning
Meskalina | Poznań | 19.09.12

Tak jak 31Knots przez lata pozostało zespołem niedocenionym, tak drugi zespół Jo Haege, Tu Fawning, mimo wydania dwóch płyt w CitySlang nadal pozostaje w cieniu bardziej modnych zespołów – niesłusznie. Grupę z Portland charakteryzuje bowiem wyjątkowo dobry balans między piosenką a aranżacyjnym i brzmieniowym wysublimowaniem oraz kapitalne koncerty. Koncert w Poznaniu był ich pierwszym w Polsce i złożyło się na niego większość materiału z obu płyt zespołu oraz kower Joy Division na bis. Tu Fawning na żywo pokazuję, że mają unikatowe poczucie równowagi – z jednej strony Joe i Corrina Repp, główni wokaliści, którzy wymieniają się też gitarą i perkusją (kiedyś przesiadali się kilkukrotnie w czasie koncertu, teraz pierwszą część koncertu wypełniły utwory z Corinną na gitarze, drugą – te z Joe), z drugiej multiinstrumentaliści Liza Rietz i Toussaint Perrault, którzy współtworzą tkankę utworów rozpościerającą się od retro po syntetyczność. Na koncertach duże wrażenie robi też różnorodność sposobów wydobywania dźwięku, np. rytmu – oprócz perkusji i potężnego bębna, służą temu też perkusjonalia, przeszkadzajki, a czasem nawet pudło skrzypiec. A last but not least, są to bardzo dobre, trochę dramatyczne, nieco teatralne i jednak różnorodne piosenki. W Meskalinie zabrzmiały dobrze, choć stoliki i krzesła wypełniające przestrzeń pod sceną niezbyt pasowały do tej muzyki – odebrały fizycznego wymiaru i kontaktu, a muzycy lubiący wejść w publiczność z dzwonkiem czy puzonem, musieli okrążać salę by w taką interakcję wejść z osobami stojącymi z tyłu sali. Te kilkadziesiąt osób, które się wybrało na koncert, wie, że zrobiło dobrze,. Przy następnej wizycie Tu Fawning w Polsce, która prędzej czy później nastąpi, nie przegapcie ich.

[zdjęcia: Piotr Lewandowski]