Podziel się:

Scena Muzyczna Nowe Horyzonty 2012: Bill Laswell & The Blixt, Mary Komasa, Hanne Hukkelberg, Senser, Orange The Juice, Peaches, Bubble Chamber, Cocorosie
Arsenał | Wrocław | 21-28.07.12

Sobotni koncert w ramach muzycznej sceny festiwalu Nowe Horyzonty 2012 rozpoczęła Mary Komasa, która wraz z zespołem dała dość krótki, bo niespełna 45 minutowy, koncert. Zaczęła bardzo delikatnie, chowając się z początku za pianinem elektrycznym, ale z czasem wokalistka, a także akompaniujący jej zespół rozpędzili się, by dotrzeć pod koniec do singlowego "I Bugged Your Brain". Naprawdę mocny głos w naprawdę drobnej dziewczynie.

The Blixt to stosunkowo nowy projekt, za którym stoi basista Bill Laswell, człowiek legenda z ponad tysiącem płyt na koncie. Pozostali muzycy tria - gitarzysta Raoul Björkenheim i perkusista Morgan Ågren, obaj z jazzowo-eksperymentalną przeszłością, pozwalali zgadywać, w którą stronę podąża muzyka zespołu. Ale nie była to jazzująca awangarda w duchu Massacre, chociaż momentami nie odbiegała od niej daleko, zaraz potem rozbijając się o wirtuozerskie popisy każdego z muzyków, czy rzeczy o bardziej transowym charakterze bliższe w duchu muzyce, którą Laswell tworzy pod szyldem Material.

W poniedziałek w Arsenale wystąpiła Hanne Hukkelberg z dwuosobowym zespołem. Czwarty album Hanne, Featherbrain, to jedna z najciekawszych tegorocznych płyt. Materiał z niej, przeplatany sekcjami dwóch, trzech bardziej rockowych utworów z Blood from a Stone i Rykerstrasse 68, wypełnił większość koncertu. To trudny materiał - pełen akustycznych fenomenów, tkający piosenki z abstrakcyjnych elementów i okrążający głos Hanne delikatną, choć dynamiczną strukturą. Wydanie koncertowe unaoczniło też, że to materiał cichy, w Arsenale nawet zbyt cicho podany, mimo ogólnie dobrego brzmienia. Potrzeba było ze dwóch starszych, głośniejszych utworów, by koncert nabrał płynności, po czym był już bardzo dobry. Kulminacją wieczoru okazało się jednak nie przejmujące "My Devils", lecz hipnotyczne "Too Good To Be Good", z frenetycznym rytmem wyklaskiwanym w finale przez Hanne. Po trzeciej wizycie Hukkelberg w Polsce nie ma wątpliwości, że to wyjątkowa artystka.

Środowy koncert otworzyli Orange The Juice - laureaci konkursu Zrób Głośniej, gdzie wyróżniono ich za muzyczny eklektyzm. Bardzo słusznie - jazzujące fragmenty przetykane krzykiem i i kanonadą, słodkie wokale przechodzące w ciężkie, metalizujące fragmenty - i tak w kółko. Statystycznie - po 3 instrumenty na muzyka. Senser przyciągnął całkiem spory tłum ludzi, pamiętających jeszcze sukcesy zespołu z lat 90. Na szczęście, kapela nie zmieniła się ani trochę - blisko dwie godziny sunącego do przodu walca szybkich rapowanych partii mieszanych z damskim śpiewem, na podkładzie zręcznie uwijających się instrumentalistów. Lata 90 na chwilę wróciły w pełnej krasie.

Piątek w Arsenale był pierwszym dniem finałowych koncertów tegorocznych Nowych Horyzontów. Jako pierwsi zagrali Bubble Chamber, laureaci konkursu Zrób Głośniej. Trio, rozkładające połamane dubowo-dubstepowe dźwięki na żywe instrumenty. Bujająca elektronika, ciężki, przetworzony bas i niesamowity perkusista. Jak się okazuje, dubstep jednak jest muzyką zdatną do słuchania. Gwiazda wieczoru, Peaches, zgromadziła w Arsenale pełną salę. Tłum czekający na bogato oprawiony koncert kanadyjki nie mógł się zawieźć - Peaches skakała po scenie w stroju z wielkich piersi, biegała od didżejki do barierek, polewała ludzi szampanem, chodziła po barierkach, odgrywała sceny z tancerzami - wszystko cały czas śpiewając. Gdyby Madonna była naprawdę taka, jak mówią jej przeciwnicy, może mogłaby grać przed Peaches.

Finał tegorocznej sceny muzycznej Nowych Horyzontów to koncert Cocorosie, przy współpracy z Rajasthan Roots i beatboxerem TEZem. Wielkie nadzieje sali wypełnionej po brzegi zostały spełnione - blisko dwugodzinny koncert, z początku z towarzyszeniem indyjskiej orkiestry, potem w nieco bardziej kameralnym gronie był naprawdę mocnym akcentem na zakończenie tygodnia koncertów w Arsenale. Fragmenty z Rajasthan Roots - cała scena pełna ludzi, plątanina drobnych dźwięków tworzących delikatną, ale bardzo skomplikowaną całość - muzyka dla uszu.

[zdjęcia: Paweł Starzec, Piotr Lewandowski]