polecamy
Podziel się: twitterwykopblipfacebookdelicious

Transvizualia 2010
Gdynia | 23.09-3.10.2010

Tegoroczne Transvizualia odbyły się wcześniej niż zazwyczaj, rozpoczynając się już w końcówce września. Festiwal, jak co roku mający charakter imprezy interdyscyplinarnej, w tym roku część muzyczną miał trochę mniej rozbudowaną niż chociażby podczas wcześniejszych edycji. Jednak zaskoczeń jak zwykle nie zabrakło i to na nich najlepiej skupić się podsumowując tegoroczną edycję imprezy.

Niespodzianką i absolutną rewelacją, nie tylko w skali festiwalu ale wielu występów z wizualizacjami widzianych przez niżej podpisanego, okazał się brytyjski duet Sculpture. Muzycy zapatrzeni w analogowy sprzęt, korzystali podczas występu wyłącznie z urządzeń analogowych, ani na chwilę nie wspierając się technologicznymi nowinkami cyfrowymi. Połowa duetu – odpowiedzialna za cześć muzyczną – tworzyła mocno eksperymentalną odsłonę muzyki elektronicznej, wykorzystując taśmy, urządzenia do loopów czy masę ręcznie stworzonego ekwipunku, w którym co jakiś czas wyraźniej zarysowywały się rytmiczne struktury.

Ale prawdziwym objawieniem był wizualny element zespołu – obraz wyświetlanych animacji powstawał bowiem na tzw. zoetrope record deck – adapterze, na który zamiast płyt winylowych, umieszcza się okrągłe płytki podzielone na poszczególne klatki filmowe. Te pod wpływem obrotów zamieniają się w niezwykłe animacje – czy to krótkie fragmenty filmików czy surrealistyczne animacje z nachodzącymi na siebie obrazami. Umieszczona nad adapterem kamera wszystko rejestrowała, łącznie z dłońmi zmieniającymi poszczególne płytki. Chyba mało kto nie był pod wrażeniem, oglądając fantastycznie wymyślone wizualizacje. W następnym numerze zaprezentujemy Wam wywiad z tym niesamowitym duetem.

Drugim, co najmniej ciekawym zjawiskiem, był audiowizualny (i tutaj to określenie jest całkowicie na miejscu) koncert tria Principles of Geometry, którzy połączyli swoje siły z Anti VJ. Wchodząc na teren Parku Naukowo-Technologicznego każdy uczestnik imprezy dostał specjalne okulary 3D, w których oglądało się występ. Muzyka zespołu oscylowała wokół rozwlekłych krautrockowych kompozycji, w których szczególnie duże wrażenie robiły partie perkusji. Do klasyków gatunku było im raczej daleko, ale koncert potęgowały minimalistyczne wizualizacje – przestrzeni kosmicznych, satelit czy krążowników umieszczonych gdzieś daleko poza orbitą. Te, dzięki specjalnym okularom wyświetlały się w trójwymiarze, więc niemal na żywo doświadczyć można było przemieszczania się w kosmosie. Tak jak Sculpture, było to bardziej doświadczenie niż koncert, w którym obraz i dźwięk funkcjonują na równych zasadach, jedne drugiemu nie ustępując.

Szkoda, że w ciągu tego samego weekendu nie odbyły się też sety dj’skie i live acty, które miały miejsce dopiero tydzień później. Imprezie zdecydowanie wyszłoby na lepsze gdyby była bardziej naszpikowana wydarzeniami w ciągu czterech dni wokół jednego weekendu, niż jej rozciągnięcie na 10 dni, przez co oprócz mieszkańców Trójmiasta, praktycznie mało kto ma szanse uczestniczyć w obu wydarzeniach.

Ale do rzeczy. Finałowa część muzyczna była przeznaczona dla wytrwałych, bowiem zaczynając się w okolicach godz. 21, skończyła się późno po 3 w nocy. To kolejny znak, że lepiej postawić na jakość a nie ilość, tym bardziej że Park Naukowo-Technologiczny z przestrzenią typowo klubową ma mało do czynienia i odbiór muzyki w tym miejscu pozostawia sporo do życzenie, z powodu chociażby braku typowego klubowego zaplecza, a jedynie sali koncertowej i znajdującej się kilka pomieszczeń dalej restauracji.

Ciekawie zaprezentował się duet Grasscut, chyba najbardziej piosenkowy z grupy zaproszonych artystów – trochę popowa elektronika utrzymana w klimacie trip-hopowych piosenek, świetnie łączyła się z wokalami i brzmieniem basu czy klawiszy. Kulminacją wieczoru były występy Luke Viberta i Jimmy’ego Edgara, o wiele bardziej żywiołowe i taneczne. O ile jednak Vibert po godzinie mógł już trochę nużyć, o tyle Edgar zagrał zdecydowanie bardziej psychodeliczną i nieszablonową muzykę – elementy techno, funku, house czy nawet soulu, brzmiały w jego wykonaniu drapieżnie i szalenie. Szkoda tylko, że po czterech godzinach można było być zmęczonym poprzednimi występami, przez co i przyswajalność jego koncertu była już nieco cięższa.

Na tegorocznej edycji zabrakło mi trochę wykonawców, którzy weszliby w większa interakcję z publicznością lub chociaż objawili większy element performatywności. Do głowy przychodzą mi świetne występy Felixa Kubina, Dat Politics, Chicks on Speed. Mount Kimbie czy The Gaslamp Killer z minionych edycji – te o wiele bardziej angażowały słuchaczy, a jednocześnie nie były statycznym odgrywaniem muzyki na scenie.

Transvizualia mimo ogromnego potencjału, wciąż stoją krok dalej za pozostałymi tego typu imprezami w Polsce jak chociażby Unsound, Free Form Festival czy Tauron Nowa Muzyka. Paradoksalnie, nazwy, które ściągały słuchaczy spoza Trójmiasta częściej pojawiały się podczas pierwszych edycji imprezy, niż w trakcie dwóch ostatnich ostatnich. Cóż z tego, że festiwal często wyprzedza muzyczne trendy (występy Mount Kimbie, Jamesa Blake’a, The Gaslamp Killera), które z opóźnieniem docierają rok później do naszego kraju (w tym roku to m.in. ci artyści są mocno oczekiwani podczas festiwalu Unsound czy zrobili wrażenie na festiwalu w Katowicach), skoro przez dość kiepską promocję, mało osób z całego kraju może się o ich występach dowiedzieć wystarczająco wcześnie i zaplanować w jesiennym grafiku festiwalowym.

To element warty poprawy, podobnie jak zaproszenie kilku wykonawców, którzy mogliby z miejsca ściągnąć więcej publiczności publiczność (jak jest w przypadku FNM – Flying Lotus, Moderat, Pantha du Prince) i nagłośniły festiwal. Za rok piąta edycja, warto dopracować kilka elementów imprezy, dzięki czemu Transvizualia mogłoby bez kompleksów konkurować z innymi jesiennymi muzycznymi imprezami w Polsce.

[tekst: Jakub Knera]

[zdjęcia: Jakub Kudelski, Michał Jaskólski]

Sculpture (http://www.flickr.com/photos/alex-pl) [fot. Michał Jaskólski]
Sculpture (http://www.flickr.com/photos/alex-pl) [fot. Michał Jaskólski]
Scuplture (http://www.flickr.com/photos/alex-pl) [fot. Michał Jaskólski]
Frank Bretschneider [fot. Jakub Kudelski]
Frank Bretschneider [fot. Jakub Kudelski]
Frank Bretschneider [fot. Jakub Kudelski]
Jimmy Edgar (http://www.flickr.com/photos/alex-pl) [fot. Michał Jaskólski]
Luke Vibert (http://www.flickr.com/photos/alex-pl) [fot. Michał Jaskólski]
Pixel [fot. Jakub Kudelski]
Pixel [fot. Jakub Kudelski]
Kangding Ray [fot. Jakub Kudelski]
Kangding Ray [fot. Jakub Kudelski]
Principles of Geometry (http://www.flickr.com/photos/alex-pl) [fot. Michał Jaskólski]